Politycy muszą bardzo aktywnie wykorzystywać nastroje społeczne, by budować przewagę własnej partii, tworzyć pozytywny wizerunek własnej osoby. Zrozumienie problemów młodych ludzi może zagwarantować nawet kilkanaście procent więcej głosów w skali całego kraju, więc nie brakuje populistycznych haseł, jak otwarcie dostępu do mieszkań wszystkim młodym ludziom. W istocie jednak rząd i politycy mają ograniczone możliwości, jeśli chodzi o wpływanie na ceny rynkowe. Tutaj większość kosztów leży po stronie banków i deweloperów, więc mają oni pełne prawo oczekiwać od klientów pragnących kupić mieszkanie określonych nakładów finansowych. W krajach demokracji liberalnej mieszkania nie są jednak najbardziej potrzebne ludziom w wieku czterdziestu lat, mającym już wychowane dzieci i spłacone jedno mieszkanie. Największym wyzwaniem jest niewątpliwie umożliwienie kupna mieszkania młodym ludziom. To dwudziestolatkowie podejmują lub nie podejmują decyzje o zakładaniu rodziny, przeprowadzce do własnego mieszkania. Nie dziwi więc, że zaporowe ceny nieruchomości sprawiają, że młodzi nie tylko nie myślą o robieniu sobie dzieci, ale nawet odkładają na bliżej nieokreśloną przyszłość związek małżeński. Chęć zabezpieczenia swojej przyszłości przez kupno mieszkania stanowi dzisiaj absolutną podstawę działania młodych ludzi.
Polityka mieszkaniowa rządu
